Dag 4 Pierrefonds- Epone 140 km

Als je naar ons fotoboek kijkt lijkt het alsof we alleen maar kathedralen bezoeken. Nou, we zijn wellicht wel wat roomser geworden, maar feitelijk is dat alléén maar voor onze stempels. Al zijn die kathedralen natuurlijk wel van grote schoonheid. Dus vanochtend eerst maar eens naar die van Compiègne. Daar was net een mis aan de gang. Een negroïde pastoor was voor een handvol gelovigen nét bezig aan de consecratie, een té heilig onderdeel van de mis om hem te storen voor een stempeltje. Nog wel gauw een kiekje gemaakt van Jeanne D’Arc die hier nog gestreden heeft en later op de brandstapel eindigde. De route die volgde ging in eerste instantie vooral door tarwe- en rogge-velden zover het oog reikt. De blauwe luchten werden alléén bevolkt door eenzame buizerds die gracieus boven de velden zweven. Het was een prachtige maar ook pittige etappe. In de bosrijke omgeving van het massive de Clermont waren laaaange klimmen ( en dito afdalingen). De klimmen waren lastig maar alle fietsers onder ons herkennen de beloning als je na zo’n klim boven komt, met de linkerhand de ketting weer op het grote voorblad mag scheppen, en dan de handen aan de remmen en als een komeet de afdaling in. (al vind ik het nog steeds spannend om op zo’n duimbreed bandje een dikke 60 km te halen, mijn teammaatjes Michiel en Theo blijken daar trouwens weinig moeite mee te hebben). Na 11 !! beklimmingen  mochten we de Seine over. We hebben de westelijke route gekozen en zitten nu dus ten westen van Parijs heerlijk aan een welverdiend pilsje. Kees heeft al beloofd weer iets lekkers te koken voor straks.