Dag 22: Carracedelo – Sarria (92 km).

Aangekondigd als een zware dagetappe starten we goed uitgerust aan deze rit door werkelijk prachtig Galicië. Het is koud bij ons vertrek, dus mouwstukken en windjackje mogen even aan. Voorbij  het schilderachtige Villafranca del Bierzo gaan we bergop, wat ons bloed wat sneller doet stromen en waardoor we dus snel opwarmen. De omgeving is in tegenstelling tot gisteren fris en groen, en de wijngaarden zijn mooi. Al zijn de wijngaarden niet te vergelijken met de pracht van die rondom Emilion (Fr), toch kun je zien dat het hier goed zaken doen is. Het is wederom een prachtige klim die ons tussen compacte groene bergketens naar boven doet slingeren. Het is een waar voorrecht hier te mogen fietsen, al kost de klim wel de nodige arbeid. Bij een Y-splitsing worden we van de doorgaande weg, naar links verwezen. De doorgaande weg is afgesloten voor fietsers, en dat is op een niet mis te verstane manier aangegeven middels verkeersborden en bewijzering. Na een ultrakort democratisch overleg (2 tegen 1), besluiten we tóch de route van routeyou te volgen die op de Garmin is geïnstalleerd. 200 m verder worden we nog eens duidelijk geattendeerd dat dit geen doorgaande weg is voor fietsers, maar een klein beetje eigenzinnigheid is ons niet vreemd en wederom slaan we de adviezen van de Spaanse autoriteiten in de wind. We klimmen verder langs een dorpje en verder zeer aangename omgeving met veel groen en mooie natuur. Na zo’n 6 km bevinden we ons ineens voor een wegafsluiting!!!! De verassing is compleet 😯, hoe kan dat nou? (Rare Spanjaarden!!!). We treffen hier het Franse stel Charles-Jeaques en Agnes, die eveneens verbouwereerd wijzend op hun kaartje écht geen barricade hadden verwacht. Terug naar beneden was een aantrekkelijke gedachte, alleen moet je dan ook weer een keer die klim omhoog. Gelukkig was er nog een uitwijkroute voor “ultra-eigenwijze fietsers”. Een soort “kwarrenbakje” (dit is het bakje wat je tijdens het aardbeien-plukken gebruikt voor de aardbeien die je eigenlijk niet kunt verkopen, en waar dan jam van kan worden gemaakt). Het Franse stel gaat de kwarren-route proberen, en wij onderzoeken terwijl of we toch echt niet over de barricade heen kunnen😳. Terug bij de kwarren-route waren de fransen inmiddels uit het zicht verdwenen. Dit kon twee dingen betekenen: óf de route is doorgaand, óf er is een vreselijk ongeval gebeurd. we gaan ze achterna en deze alternatieve route blijkt echt wel erg mooi, en lijkt goed te doen totdat we bij een helling komen waar Mathieu vdP van zou likkenbaarden tijdens zijn training voor het WK mountainbike. Voor het eerst deze reis moeten we van de fiets om al ploeterend met de fiets aan de hand weer boven te komen. Het vervolg van deze route verloopt voorspoedig over een aantal mooie col’s. We genieten de lunch boven op de berg met een geweldig uitzicht dat de Galicische maaltijdsoep goed deed smaken. Wél even uitkijken dat Bello de hond niet het brood van onze tafel eet tijdens een onbewaakt moment. Charles-Jaques en Agnes hebben we boven ook weer gezien, dus van een vreselijk ongeval was gelukkig geen sprake. De afdaling was weer even steil als prachtig. Het is zeker waar: “op de fiets is alles veel mooier”. Wat we vandaag wél hebben geleerd is dat RouteYou (een overigens fantastisch goeie App) een update nodig heeft, óf misschien moeten we de aanwijzingen van de Spaanse RDW beter opvolgen. Nog twee etappes en dan staan we aan de poorten van de kathedraal van Santiago. Onze stempelkaarten beginnen aardig vol te raken, maar we gaan een vakje vrij houden voor de stempel van de kathedraal in Santiago.